Odette Moeskops en Rob van Es lazen twee recente studies naar emoties. Het werk van hersenonderzoeker/psycholoog Lisa Barrett Feldman (‘How emotions are made’) en dat van cultuuronderzoeker/psycholoog Batja Mesquita (‘Between us’). Ze bespreken in de podcast dat ze onder de indruk waren van de inzichten ze opdeden, hoe het onderzoek ze aan het denken zet en vertrouwde aannames laat betwijfelen. Verschillende vanzelfsprekendheden passeren de revue: dat emoties op dezelfde manier in alle mensen zouden zitten; als je dezelfde woorden voor emoties gebruikt, je dan ook hetzelfde bedoelt, doet, voelt en ervaart; dat je emoties aan de buitenkant kunt herkennen en dat emoties universeel en aangeboren zijn. Fysieke sensaties (kloppend hart, steen op de maag) hebben op zichzelf geen betekenis, ze gaan pas iets betekenen als in context en relaties wordt geleerd van ervaringen die zijn opgedaan en deze ervaringen verbonden geraken met de fysieke sensaties. We leren allemaal op dezelfde manier emoties, namelijk in sociale relaties met belangrijke anderen. Echter wat we leren, kan sterk uiteenlopen. We denken vaak elkaars emoties te kunnen verstaan maar het is eigenlijk veel gemakkelijker ze verkeerd te begrijpen. Zouden we daarom niet veel vaker de moeite moeten nemen naar de gelaagde verhalen achter emoties te vragen?
Nieuwsgierig om zelf te lezen, luisteren of kijken?