Spiegelpaleis

Vrijwilligerswerk doe je vanuit een diepere bron. Dat geldt in elk geval voor mijn redactiewerk voor het Tijdschrift voor Begeleidingskunde (TsvB). En al helemaal voor het komende nummer ‘Spiegelpaleis’, waarvan ik themacoördinator ben. Een eervolle klus, maar vooral een feest, omdat het mij ook weer zo helpt de weg te vinden in mijn eigen spiegelpaleis van waarnemingen, gevoelens, gedragingen en oordelen tijdens m’n werk als adviseur. Een paar voorbeelden.

Tijdens het eerste jaar van mijn studie woonde ik nog thuis. Op een dag besloot mijn moeder dat het gestucte plafond van mijn slaapkamer geverfd moest worden. Niet gewoon wit, maar hemelsblauw met goud. Hoe ik ook protesteerde, het gebeurde. En als ik nu met een stevige, assertieve vrouwelijke collega of opdrachtgever werk, dan moet ik extra rustig doorademen om op m’n plek te blijven. Want sterke vrouwen, hoe kun je daar nou tegenop?

Ander voorbeeld. In de concurrentie om de aandacht van mijn ouders, voelde ik me als jongste van vier kinderen niet altijd gezien. Maar ik had al snel door dat het hielp als je iets bijzonders deed of presteerde. Als ik dat zelf ervoer, of als ik dat zag bij een oudere broer of zus. Die aangeleerde beweging heeft me als adviseur veel en ver gebracht. Promoveren, podia beklimmen, Elfstedentochten rijden, noem maar op: ‘pappa, mamma, kunnen jullie me nu zien?’.
Maar zo nu en dan betrap ik mezelf ook op een neiging tot een ‘grootse’ interventie. Stiekem op zoek naar oh en ah van mijn opdrachtgever, in plaats van een meer bescheiden, dienende plek in te nemen die de klant echt sterker maakt.

Situaties die zich niet uitsluitend in het hier en nu laten begrijpen of beteugelen. Net zomin als zulke prachtige zinnetjes die me soms zo kunnen raken en inspireren: ‘Stem geven aan wie of wat niet gezien wordt’; ‘Alles mag er zijn’, of: ‘The essence of critical thinking is suspended judgement.’ Ze vertolken iets van mijn bron. Wat ik heb ervaren of juist gemist, waar ik naar verlang en wat ik wil geven.

In ons werk dienen dergelijke weerspiegelingen uit het verleden zich aan als ‘de werkelijkheid’. Hele geleefde levens – van professionals, opdrachtgevers, klanten, bazen en collega’s – ontmoeten elkaar en resoneren, vooral waar het spannend wordt. Wat is dan mijn en wat is dijn? Hoe ontwar je dat? En hoe vind je een vitalere plek, waar jij, de ander en het werkverband echt sterker van worden?

De auteurs van het themanummer zoomen afwisselend in op het kleine contact in het hier en nu en dan weer uit naar het grotere geheel – van alle mensen en hun behoeften, belangen, leef- en werkverbanden en geschiedenissen, van alles wat samen naar dat ene moment in het hier en nu heeft geleid. Welkom in het spiegelpaleis van adviseren, organiseren en veranderen, van welk ambacht je ook bent.

Paul Kloosterboer

PS
Interessant? Het themanummer komt half juni uit. Op de site van TsvB kun je een gratis proefexemplaar aanvragen. Het nummer daarna gaat over macht. Ook spannend! Met bijdragen van ambachtslieden als Odette Moeskops, Leike van Oss, Jaap van ’t Hek en Joost Kampen.