Zo tegen het zomerreces kan ik mij enorm verheugen op vakantie. Alle ruimte om tijd te morsen. Een dag verlummelen met niks, zonder dat dat erg is, omdat er morgen gewoon weer zo’n dag is en nog een en nog een … Tijd wordt ineens niet iets wat je indeelt, maar iets dat een beetje voorbijgaat. En wat heb ik … Lees verder

“Good enough” is een concept van D.W. Winnicott. De zinsnede spreekt – ook na 70 jaar – tot de verbeelding van adviseurs (en managers). Dat het zijn van “good enough” ‘goed genoeg is’. Een opluchting niet perfect te kunnen zijn, maar ook gemakkelijker gezegd dan gedaan.  Net zoals voor de moeders voor wie Winnicott dit idee ontwikkelde. Maar wat betekent het … Lees verder

‘Alles wat ons nu zo serieus, zo betekenisvol, zo ontzettend belangrijk voorkomt – het vergaat met de tijd, het wordt vergeten, het is niet belangrijk meer. En het merkwaardige is, dat wij nu niet kunnen weten wat ooit groot en belangrijk zal worden genoemd en wat erbarmelijk en belachelijk zal worden gevonden’. – Tsjechov  We zijn wereldwijd verzeild geraakt in een … Lees verder

‘De mens is het enige schepsel dat opgevoed moet worden’ aldus Immanuel Kant die in 1786/1787 colleges gaf over ‘opvoeden tot zelfverantwoordelijke mens’. Hij zei tegen zijn studenten: ‘Er is niemand die in zijn jeugd niet is verwaarloosd en op rijpere leeftijd niet zelf inzag waarin deze verwaarlozing heeft bestaan, namelijk ofwel in een gebrekkige discipline (lees: ouderlijke opvoeding) ofwel in … Lees verder

Als de naakte waarheid zich verveelt, verkleedt ze zich in een paradox. (Karel Jonckheere) Al eerder schreef ik over paradoxen en polariteiten, o.a. in een van mijn eerdere blogs voor de Ambachtsschool voor Organiseren en Veranderen (zie https://deambachtsschool.org/kiezen-is-verliezen-over-contingentie-en-paradoxen/). Die blog eindig ik met de opmerking dat we het er nog vaak over zullen hebben. Nu dus bijvoorbeeld, want paradoxaal denken, organiseren … Lees verder

Ik ben gezegend dat mijn dierbaren en ik tot nu toe gevrijwaard zijn gebleven van Corona. Misschien kost het me daarom wel moeite mijn gedachten en gevoelens rond deze Coronacrisis te ordenen. Enerzijds zie ik de zieken, de doden, gefrustreerde ondernemers en werknemers, de spanningen en frustraties rond de anderhalve meter samenleving en ga zo maar door. Ik baal dat … Lees verder

Ik zit in het lentezonnetje in mijn tuintje. De laatste woorden van Jesse Frederik sterven weg. Ik doe mijn oortjes uit en kijk peinzend en niks ziend de tuin in. In fases heb het geluisterd naar de gesproken versie van Frederiks ‘Zo hadden we het niet bedoeld’ over de toeslagen affaire. De titel had niet beter kunnen zijn. Wat een … Lees verder

Wij van de Ambachtsschool zijn van leren. We heten niet voor niets een school. Leren over organiseren en veranderen; kijken of we de gezamenlijke kennis een klein stapje verder kunnen brengen door onderzoek, uitwisseling van ervaringen en expliciteren van onze steeds veranderende inzichten. Deze winter vulden we samen een special van het blad M&O over onze tijdloze helden: over vakgenoten die … Lees verder

Innovatie in coronatijd, hoe doen wij dat als helpers vanaf de zijlijn, levend van gesprekken met mensen in zaaltjes, handig improviserend op wat er in de lucht hangt? Ik heb het idee dat ik zo ongeveer de helft van mijn repertoire kwijt ben. Het werk is ook veel minder leuk. Er kan minder en er mislukt meer, alle dappere opgewektheid … Lees verder